Page 67 - OPT-ŞUBAT-2020

Tunus’ta Türk
anlayabiliyorsunuz.
İnişli, çkşl sokaklarn adm adm geziyor,
“Mashrabiya” dedikleri balkonlarn, mavi, sar
kaplarn, sokaklarn ve bembeyaz evlerin bol
bol fotoğraflarn çekiyoruz. Evlerin mimarisine
beyaz badana ancak bu kadar yakşr, diye
aramzda konuşuyoruz. Tunus anlatlrken, hakl
olmak sanki
bir ayrcalk.
Konuştuğum
hemen herkes
Türkiye, özellikle
de İstanbul
hayran.
olarak bu beyazlğa atfta bulunuluyor. Binalarn
beyazlğ, “Bir gelin beyazdr, bir de Tunus,”
sözünü yerden göğe kadar hakl klyor. Gerçek
bir Akdeniz kasabasnda olduğunuzu her an
hatrlyorsunuz. Yasemin ağaçlarndan gelen ve
çevreyi saran koku ve palmiye ağaçlar sanki bir
şiirsellik katyor bu köye. Bu şiirsellik nedeniyle
Ocak 2020 OPTİSYENİN SESİ E-DERGİ
Şubat 2020 OPTİSYENİN SESİ E-DERGİ 67 67
Ağustos 2012 OPTİSYENİN SESİ 165